گاه فضاهای شهری نیازمند ارتقای یک کیفیت خاص می‌باشند و با توجه به این‌که فرآیندهای طراحی شهری عموماً جامع و کل‌نگر هستند و نمی‌توانند فرمولی واحد برای همه مسائل باشند. در این پژوهش برآنیم تا بر اساس کیفیتی خاص که انعطاف‌پذیری است، به‌عنوان نمونه فرآیندی بهینه، منطقی و محدود شده به یک کیفیت ارائه دهیم. در این راستا ابتدا به بررسی ادبیات نظری انعطاف‌پذیری فضاهای شهری، شاخص‌ها و تکنیک‌ها پرداخته شده است و سپس فرآیند پروژه‌های مختلف در مقیاس طراحی شهری مورد تحلیل و بررسی قرار داده‌ایم. در این پروسه به مقایسه تطبیقی گام‌ها، روش‌ها، مسائل، تکنیک‌های استفاده‌شده، اهداف، چگونگی مشارکت مردمی و نوآوری در کنار تحقیق‌پذیری پروژه‌ها پرداخته شده است. در نهایت بر اساس هدف پژوهش و مطالعات انجام‌شده فرآیند بهینه طراحی شهری متناسب با کیفیت انعطاف‌پذیری تدوین و ارائه داده‌ایم. این فرآیند که برگرفته از فرآیندهای مختلف موردبررسی می‌باشد، می‌تواند به‌عنوان فرآیندی برای کیفیت‌های خاص یا پایه و اساسی برای دیگر فرآیندهای طراحی شهری باشد. فرآیند پیشنهادی دارای چهار بخش اصلی طراحی، انتخاب طراحی و اجرا و پس از اجرا می‌باشد که تمام خود را زیر بخش‌های دیگر و گام‌های مختلفی تشکیل داده‌اند. امید بر آن‌که نتیجه این پژوهش بتواند در اجرای بهتر پروژه‌های طراحی شهری به‌کار گرفته شود.