چکیده: (59 مشاهده)
تهران دارای گنجینهای عظیم از میراث ملموس و ناملموس تاریخی است که به علت نبود اقدامات یکپارچه و منسجم رو به زوال و فراموشی است. تاکنون مداخلات بسیاری در بافت تاریخی این شهر انجامشده است، اما عدم شناخت صحیح شرایط محیطی و عدم مراعات انجام اقدامات مرمتی و حفاظتی بر اساس مبانی علمی، به مشکلات بافت تاریخی افزوده و به تبع آن، بافت تاریخی را بیشتر در معرض نابودی قرار دادهاند. در این مقاله تلاش گردیده تا با بررسی مبانی حقوقی و اصول تدوین در قوانین و مقررات در خصوص مرمت و طراحیهای جدید در بافت تاریخی شهر تهران، به چگونگی این اقدامات در این بافت پرداخته شود. روش تحقیق در این پژوهش تحلیلی - توصیفی و براساس مطالعات کتابخانهای و بررسی منابع موجود است. در ابتدا به تعریف بافت تاریخی و میراث فرهنگی پرداخته شده و سپس مراجع تعیینکننده آن، بافتهای معرفی و در ادامه آن مرمت، اصول مرمتی و همچنین اصول ساختوساز و طراحی در بافت تاریخی توضیح داده شده است. نتیجه این تحقیق نیز به مبانی و ضوابطی درباره طراحی و ساختوساز جدید معماری در مجاورت و یا درون بافتهای تاریخی منجر شده و چگونگی مداخلات مرمتی و حفاظتی را شامل میشود.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1403/1/3 | پذیرش: 1403/3/22 | انتشار: 1403/4/1